Met ingehouden adem zit ik aan tafel. Het is 3 januari en met vrienden proosten we op het nieuwe jaar. En natuurlijk komt al snel het onderwerp van goede voornemens voorbij. We zijn met een aantal vrienden allemaal eind veertig, begin vijftig. Ook onze kinderen sluiten aan. Drie twintigers, een dertiger en onze benjamin van 15. Om beurten verteld iemand welke goede voornemens hij of zij meeneemt het nieuwe jaar in. Natuurlijk zijn er ook die er niet meer aan beginnen. Het lukt toch niet. En opeens zegt een van mijn beste vrienden: “nou ik heb besloten dat ik het niet meer doe. Nu is het echt klaar!!! Nee echt het is klaar…"
We weten allemaal waar hij het over heeft. Er is al ruim 2,5 jaar gedoe in het team waarin hij werkt. Mensen die afspraken niet nakomen, steken onderwater, projecten die uitlopen, onveilig gedrag op de vloer en pesterijen. Elk etentje komt het naar voren. Van alles hebben ze al geprobeerd van teamuitjes tot ontslag van wie ze dachten dat de boosdoener was…maar niets heeft geholpen. En eigenlijk is dit niet anders dan al die andere goede voornemens. Tenslotte zijn het allemaal ingesleten ongezonde gedragspatronen. En die verander je niet zomaar. Niet met een goede afspraak, niet met een goed voornemen. Ik zit aan tafel en houd mijn adem in…want hier gaan we…iedereen aan tafel heeft wel verhalen over gedrag van collega’s of leidinggevenden waar ze klaar mee zijn. Zelfs de jongvolwassenen aan tafel. Zo jammer dat ze nu al zo gedesillusioneerd kunnen zijn. En zo niet nodig. Alleen de jongste zit er anders in.
Voor je het weet wordt zijn optimisme weggezet als jeugdige naïviteit. Dan kan ik mijn adem niet langer in houden en besluit hem te vragen op welke manier hij er voor zorgt dat het hem wel lukt. Zijn goede voornemen is elke week 2x naar de sportschool. Vorig jaar was zijn voornemen niet meer dan 30 minuten Tiktok (lees social media) per dag. Ik noemde even in de groep dat dit hem zo goed als het hele jaar gelukt is. Dat maakt dat alle tafelgenoten toch wel enige interesse in zijn antwoord lijken te krijgen. En hij zegt: “nou heel simpel mam, lastige dingen moet je niet alleen doen. Samen met mijn vrienden zijn we eraan begonnen en hebben we elkaar erop gewezen wanneer iemand leek teveel naar zijn telefoon te grijpen. En we hebben samen andere activiteiten bedacht voor in de pauze. Ook wisselde we met elkaar iedere week met onze schermtijd uit. Dat gaan we nu ook weer doen. Ik bedoel niet precies hetzelfde. Maar wel weer samen. Als iemand dan afzakt trekken we elkaar er weer bij. Want het is niet makkelijk!” Tja hij heeft een punt. Nee ik bedoel niet dat het niet makkelijk is, dat weten we allemaal. Ik bedoel patronen verander je niet alleen.
We kennen allemaal wel van dit soort voornemens die we echt geprobeerd hebben te laten lukken. Denk maar aan stoppen met roken, gezonder eten en meer sporten. Of werkgerelateerd: beter plannen, meer samenwerken, niet meer gestrest raken, niet meedoen met het geroddel, omgangsafspraken nakomen en anderen erop aanspreken, lunchpauze nemen, meer leuke klussen oppakken, meer tijd voor elkaar etc. En vaak zien we dat we er echt van overtuigd zijn dat het nu wel gaat lukken om een aantal weken later gedesillusioneerd de handdoek in de ring te gooien. Het zijn allemaal gedragspatronen. En we weten dat ze niet goed voor ons zijn en toch lukt het maar niet eruit te blijven. Dit komt omdat onze autopilote het een groot deel van de dag overneemt en deze gedragspatronen zijn hierin genesteld. Wij zien in ons werk met teams en organisaties dat er in de aanpak van onze zoon veel wijsheid zit. Veel van de dingen die hij noemt zien wij ook in teams en organisaties die een patroon succesvol doorbroken hebben gekregen. Welke?
- Doe het samen. Kijk in je team wie invloed heeft en wie hier ook wel brood in ziet en ga het samen aan.
- Breng het patroon met elkaar in beeld, maak er desnoods een stroomschema van
- Maak het klein, concreet en behapbaar; welk gedrag wil je met elkaar wel gaan vertonen
- zorg dat je je het gezamenlijke succes zichtbaar maakt. Plan dat je er met elkaar bij stil staat
- Bespreek het met elkaar wanneer het niet lukt. Op een positieve manier. Motiveren niet veroordelen.
Houdt dit vol en dan…dan is het echt klaar!
De verandering zit in jou en je collega’s of wanneer privé, bij jou en je vrienden of familie. Doe het samen! Want alleen ga je misschien sneller, maar samen kom je verder. Zeker wanneer het om dit soort gedragspatronen gaat. En wil je een beetje extra support of inspiratie van buitenaf? Organiseer dit!
En voor alle leiders onder ons (of je nu manager bent, een sportteam coacht of een huishouden runt) weet wie in je team of gezin degene zijn die meer dan gemiddelde invloed hebben en betrek hen. Doe het niet alleen! Zorg voor iets om naar te verlangen en de middelen om daar te komen. Laat de weg aan anderen en moedig aan!
Ben je op zoek naar inspiratie voor een andere aanpak, concreet ander gedrag, iets wat jullie nog niet gedaan hebben? Luister eens naar de stille mensen in je team, de minder ervaren of introverte collega, vriend of gezinslid. De stem die logischerwijs vaker verloren gaat in de veelheid van stemmen. Zoals onze vrienden het wisten op te brengen om naar onze benjamin van 15 te luisteren. Onze vriend die er nu echt klaar mee is, heeft er zijn inspiratie uit gehaald. En d eel vooral je ervaringen met ons. Wij moedigen je graag aan.
Op deze website vind je meer artikelen over wat we meemaken in groepen. We bieden ook handige tools om wat er in een team speelt boven tafel te krijgen, zoals Deep Democracy, maar ook werkvormen vanuit ervaringsleren, LEGO Serious Play, onderzoeken naar gedragsstijlen (DISC), teamrollen (Belbin) en drijfveren (Graves) in teams. En wil je als leidinggevende eens sparren over jouw team, dat kan natuurlijk ook. Neem vooral contact met ons op.
Reactie plaatsen
Reacties